Szkoła w Łękach została założona w 1867 roku. Początkowo, przez pierwsze 4 lata istnienia, nauka odbywała się w wynajmowanej jednej izbie domu nr 16. W 1871 roku szkoła ta otrzymała obszerniejszy lokal – drewniany budynek nr 24 odstąpiony przez Józefa Chwieruta (1835 – 1893). Była to jedna klasa o powierzchni 28 m²

Pierwszym etatowym nauczycielem był w 1877 roku Aleksander Mszyk. Po nim kolejno uczyli: P. Litwa, P. Grabkowski i A. Milewski. W 1881 roku nauczycielem został N. Bojakowski, dzięki którego staraniom przekazano do użytku w 1882 roku nowy budynek szkolny wzniesiony z funduszy Gminy Łęki. Niezbędne wyposażenie i pomoce naukowe zakupiono za 100 złotych reńskich przekazanych przez władze oświatowe w Białej jako tzw. datek Najjaśniejszego Pana Cesarza Franciszka Józefa. Był to budynek parterowy, murowany, kryty dachówką. Miał jedną izbę lekcyjną, a nauka odbywała się w tym budynku do 1917 roku.
Pod względem organizacyjnym szkoła w Łękach była początkowo 1 – klasową ludową szkołą mieszaną, pospolitą. Od roku 1911/1912 była 2 – klasowa choć formalnie taki stopień organizacyjny wprowadził dopiero kurator Okręgu Szkolnego Krakowskiego rozporządzeniem z dnia 31.12.1926 r.
Pierwsze dane o liczbie uczniów mamy dopiero z roku 1895. Do szkoły uczęszczały 73 dzieci. W następnym roku było ich 76. W roku 1904 naukę pobierało 99 dzieci, zaś w 1907 r. 115. W latach 1884 – 1929 szkoła była wizytowana 38 razy przez okręgowych inspektorów szkolnych w Białej.
Budynek szkolny wzniesiony w 1882 roku nie spełniał należycie swojej funkcji (duża ciasnota, utrudniony dostęp z powodu braku kładki na Młynówce). Dlatego też Rada Gminna w Łękach na czele z wójtem Wojciechem Rąbką (1859 – 1926) postanowiła w 1916 r zakupić budynek nr 89 i zaadoptować go na szkołę. Dom ten został wzniesiony w 1904 r przez żyda Szymona Juckiera z przeznaczeniem na sklep karczmę. Juckier został w niezbyt uczciwy sposób zlicytowany i wieś za 16 000 koron zyskała nowy budynek szkolny. Remont kosztował 3000 koron. Zaciągnięto na ten cel pożyczkę, a spłacono ją z wprowadzonego podatku w wysokości 88 halerzy od każdej korony podatków bezpośrednich egzekwowanych przez Gminę Łęki.
Pierwsze dzieci rozpoczęły naukę w nowej szkole w październiku 1917 r. Były tu dwie izby lekcyjne o wymiarach 6m x 7m oraz korytarz. Było tez tam mieszkanie dla nauczycieli. Warunki nauki uległy zasadniczo poprawie, dalekie jednak były od dobrych. Wg. opisu z 1926 r w klasach były czarne, drewniane tablice, 4 – osobowe ławki, podwyższenie na stół dla nauczyciela, szafy, umywalki i spluwaczki. Nie było zasłon. Podwórko szkolne miało wymiary 28m x 4m i znajdowało się bezpośrednio przy gościńcu. Przy szkole była studnia oraz drewniane ubikacje. Zniszczona była elewacja budynku, a nieszczelność dachu powodowała zamakanie ścian. Szkoła była bardzo słabo wyposażona w pomoce naukowe.W 1828 r były to: globus, mapa Polski, mapa Europy i metr sztywny z podziałką. Biblioteka liczyła w tymże roku 43 książki. W 1838 r książek było już 189. W 1935 r zakupiono nowe ławki: 28 ławek 2 – osobowych i 9 ławek 4 – osobowych.
W 1927 r do szkoły uczęszczało 110 dzieci,w 1932 r 137, w 1938 r 124. Frekwencja nie była najlepsza. Na przykład w 1936 r na 143 dzieci objęte obowiązkiem szkolnym aż 47 nie uczęszczało do szkoły w ogóle lub chodziło nieregularnie.
W okresie międzywojennym na terenie szkoły działały liczne organizacje. W 1931 r powstało Koło towarzystwa Szkoły Ludowej im. Tadeusza Kościuszki w Kętach z biblioteką liczącą przeszło 100 książek. W 1929 r założono sklepik uczniowski. W 1933 r. Koło Towarzystwa Popierania Budowy Publicznych Szkół Powszechnych, w 1935 r założono Szkolną Kasę Oszczędności, w roku1937 Koło Polskiego Czerwonego Krzyża.
Wielu nauczycieli brało aktywny udział w życiu wsi. Na przykład: P. Białek był tow 1893 r jeden z założycieli Straży Pożarnej.
Tuż przed wybuchem II wojny światowej rozpoczęto starania wokół budowy w Łękach nowej szkoły. Na początku 1939 r sporządzono plany, rozpoczęto gromadzenie funduszy na budowę. Starania te, w które najbardziej zaangażowani byli E. Rudziński (1891 – 1980) członek Rady Szkolnej i J. Żmudka (1881 -1957) wójt łęcki, przerwane zostały przez wybuch wojny.
W 1939 r wybuchła II wojna światowa. Nauka nie rozpoczęła się 1 września. Szkołę uruchomiono 15.09.1939 r na okres kilku zaledwie tygodni, po czym zamknięto. Władze niemieckie zezwoliły na otwarcie szkoły 01.10.1942 r. Liczba uczniów dochodziła do 400, uczęszczały tu bowiem dzieci nie tylko z Łęk, ale także z Bielan, Osieka, Polanki, Nowej Wsi Kęt. Nauczycielem był Karol Baścik z Kęt, do pomocy miał H. Kolarzykową. Nauka odbywała się bez podręczników. Książki z biblioteki szkolnej Niemcy zabrali na makulaturę. W czasie wojny naukę kilkakrotnie przerywano, ponieważ w budynku szkolnym stacjonowały wojska niemieckie. Z uwagi na zbliżający się front naukę przerwano 15.01.1945 r. Rozpoczęto ją ponownie 18.02.1945 r. W 1946 r klasę 7 przekazano do Bielan z powodu braku nauczycieli. Było ich zaledwie 3.
W 1949 r szkoła znów zmieniła siedzibę, a ściślej mówiąc powróciła na swoje dawne miejsce, gdzie mieściła się w latach 1882 -1917. W budynku tym w okresie międzywojennym był sklep, po wojnie zaś miał siedzibę ZMW „Wici”. Po odbudowaniu piętra i przeprowadzonym remoncie szkoła miała teraz 4 duże sale lekcyjne, nie było jednak korytarza, ani pokoju nauczycielskiego.W latach 1960 – 1964 szkołę znacznie przebudowano, przybyło kilka nowych izb lekcyjnych. wybudowano także boisko szkolne. Prace budowlane w znacznej części fundowane były przez mieszkańców Łęk. W 1967 r urządzono salę gimnastyczną. Po wojnie szkoła była bardzo słabo wyposażona w sprzęt dydaktyczny, a na jego zakup nie było pieniędzy. Dlatego też w 1949 r postanowiono, że każdy rodzic wpłacać będzie miesięcznie 20-30 zł oraz uiści jednorazową składkę w wysokości 50 – 100 zł. Za pieniądze te kupowano najpotrzebniejsze wyposażenie. Inna formą finansowania działalności szkoły były zyski z zabaw organizowanych przez Komitet Rodzicielski. Brakowało podręczników. W 1950 r w klasie V -VII było tylko 75% uczniów. Od 1946 r aż do początku lat 70 – tych prowadzone było dożywianie dzieci.
W 1967 roku z okazji 100 – lecia szkoły nadano jej imię Marii konopnickiej. Wtedy też wmurowano tablicę upamiętniającą to wydarzenie. do 1966 roku szkoła łęcka była 7 – klasowa, a w latach 1966 – 1973 8 – klasowa. Potem, gdy „modne’ stały się szkoły zbiorcze, starsze klasy (V – VII) uczyły się w Bielanach. Od 1980 roku szkoła jest znów 8 – klasowa. W okresie powojennym liczba dzieci wahała się przeważnie w granicach 150 – 200. Rekordowy był rok 1968 – uczniów było 255.
Od 1945 roku szkołą kierowali kolejno: R. Kolarzyk, J. Sadowski, M. Tobiasz, G. Pyka, H. Płuska, J. Jessa, B. Hilger, I. Sroka i obecnie A. Baścik-Majda.
Generalnego remontu budynek doczekał się po 30 latach, w 1997 roku. Od września do końca grudnia 1997 r korzystaliśmy z gościnności P. dyrektor Małgorzaty Kolasy i Grona Pedagogicznego Szkoły Podstawowej w Bielanach. Od stycznia 1998 r wspólnymi siłami uczniów, rodziców i nauczycieli przeniesiono dobytek, wstawiono nowe meble, uporządkowano pomoce dydaktyczne. Kolejnym etapem w dziejach szkoły jest budowa sali gimnastycznej. Mamy w tej chwili piękny obiekt o wymiarach 24m x 12m x 6m wraz z zapleczem: oddzielne szatnie dla dziewcząt i chłopców, pomieszczenie na sprzęt sportowy.
Rok 2006 to rok wielkiej zmiany dla naszej placówki. UG w Kętach zdecydował o połączeniu szkoły i przedszkola w Zespół Szkolno-Przedszkolny. W 2006 roku szkoła doczekała się pierwszej pracowni komputerowej. Jej początek stanowi 10 komputerów otrzymanych ze środków MEN. W późniejszych latach jest ona systematycznie modernizowana i rozbudowywana. Po ostatniej modernizacji, która miała miejsce w 2017 roku szkoła dysponuje nowoczesną salą komputerową z 20 indywidualnymi stanowiskami dla uczniów z dostępem do Internetu, dodatkowo wyposażoną w tablicę interaktywną. W  roku 2017 placówka wzbogaciła się o jeszcze dwie tablice interaktywne. Pozwala to na uatrakcyjnienie procesu dydaktycznego i wdrażanie nowoczesnych metod nauczania  na lekcjach.
W maju 2008 roku zostaje uroczyście otwarte boisko wielofunkcyjne, pierwsze w powiecie oświęcimskim ze sztuczną nawierzchnią. W roku szkolnym 2010/2011 w szkole zaczyna funkcjonować świetlica szkolna. W 2012 roku w ramach programu „Radosna Szkoła” powstaje plac zabaw. W 2015 powstaje siłownia zewnętrzna. Służą one nie tylko naszym uczniom, ale przede wszystkim całej społeczności wiejskiej. W budynku szkoły prowadzone są systematycznie prace remontowe, których celem jest uczynienie pobytu w szkole bezpieczniejszym i przyjemniejszym. W roku szkolnym 2015/2016 dotychczasowa szatnia zaadoptowana została na nową salę lekcyjną a na przewiązce do sali gimnastycznej umieszczone zostały indywidualne szafki na odzież dla uczniów. Wrzesień 2016 roku przywitał uczniów nowo wyremontowanymi toaletami szkolnymi. W trakcie kolejnych wakacji dokonano modernizacji placu przy wejściu do szkoły. W roku 2017 rozpoczęto również wymianę ogrodzenia wokół szkoły. Życie szkoły to jednak nie tylko nauka i remonty. Daliśmy się poznać jako placówka organizująca imprezy środowiskowe o wysokim poziomie artystycznym. Szczególnie ważna odbyła się 21 października 2017. Wtedy to przeżywaliśmy 150 lecie istnienia naszej szkoły, połączony z aktem nadania i poświęcenia sztandaru.  Kolejna niezapomniana uroczystość mająca miejsce 9 listopada 2018 roku uświetniła obchody 100-lecia odzyskania niepodległości przez naszą ojczyznę. Te i wiele innych imprez  przysłużyły się do integracji szkoły ze społecznością naszej wioski. Rok szkolny 2018/2019 to zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Z funkcji tej rezygnuje dotychczasowa dyrektor Iwona Sroka, a w wyniku konkursu stanowisko powierzone jest Agacie Baścik-Majdzie. Kolejną bardzo ważną dla naszej placówki datą jest wrzesień 2019. Od tego dnia w wyniku reformy jesteśmy szkołą ośmioklasową.